ఒక గంభీరమైన పర్వతం ఎత్తుగా, గర్వంగా నిలబడి ఉంది. దాని పక్కనే ప్రశాంతంగా ఓ నది పారుతోంది. ఆ పర్వతం తనకు ఎంతో బలం ఉందని, శాశ్వతంగా తాను నిలిచి ఉంటానని ఎప్పుడూ ప్రగల్భాలు పలుకుతూ ఉంటుంది. నదిని తక్కువ చేసి చులకనగా చూస్తుంది. నది కంటే తానే గొప్పదాన్ని చెబుతూ ఉంటుంది. నది మాత్రం ఆ మాటలను వింటూ ప్రశాంతంగా, రమణీయంగా ప్రవహిస్తుంది. తనలో వచ్చిన ఏ మార్పునైనా అది స్వీకరిస్తుంది.
